De politie in Amsterdam-West maakt gebruik van een wetenschappelijke methode om hangjongeren aan te pakken. De nieuwe aanpak blijkt goed te werken.
De methode is in Nederland ontwikkeld en gaat uit van drie verschillende categorieën jongeren: hinderlijk, overlast veroorzakend en crimineel. Eerst wordt in kaart gebracht wat voor groepen hangjongeren er zijn. Deze groepen worden vervolgens in een van de drie categorieën geplaatst. Iedere categorie wordt anders aangepakt.
Bij een criminele groep, die zich schuldig maakt aan bijvoorbeeld dreigementen, auto-inbraken en het lastig vallen van vrouwen, blijkt het effectief te zijn om de leider op te pakken. De groep wordt stuurloos en valt uiteen. Bij de lichtste categorie, de hinderlijke groep, is dat vaak niet nodig.
Het in kaart brengen is de taak van de buurtregisseur. Hij moet de namen en leeftijden van de verschillende groepsleden te pakken zien te krijgen. Vervolgens wordt de sociale achtergrond bekeken. Ook wordt onderzocht of de betreffende jongeren alcohol drinken of drugs gebruiken. Ook moet bepaald worden wie de meelopers en wie de leiders zijn.
De namen worden ingevoerd in de databank van de politie om te kijken of de jongeren al een criminele achtergrond hebben. Eventueel wordt de jeugdhulpverlening ingeschakeld. Uiteindelijk moet een helder beeld van de structuur van de groepen ontstaan. Dit vereenvoudigt het bedenken van een passende aanpak.
De methode wordt sinds 1 september gebruikt in Amsterdam-West. ''Het gaat allemaal om maatwerk,'' zegt Peter Slort, chef van politiedistrict 6, in Het Parool: ''Vroeger benaderden wij deze groepen veel meer incidentgericht. Zorgde een groep jongens voor overlast door bijvoorbeeld harde radiomuziek, dan kwam de politie langs om ze weg te sturen en dat was het. Of we gebruikten een zware inzet op een relatief rustig groepje.''
Inmiddels zijn negen groepen in Amsterdam-West in kaart gebracht, bij enkelen zijn successen geboekt. Slort geeft de krant een voorbeeld van een groep in De Baarsjes: ''Bewoners hadden hier lange tijd overlast van jongeren. Na analyse bleek dat het ging om een groep in de lichtste categorie. Vervolgens heeft de buurtregisseur met de groep en de bewoners gepraat en zijn duidelijke afspraken gemaakt. Ze mogen op het plein hangen zolang ze zich aan een aantal regels houden. Sindsdien hebben de bewoners geen last meer.''
Slort noemt nog een ander voordeel van het nieuwe systeem: ''Vroeger gebeurde het wel eens dat een halfcriminele groep bij een stadsdeel om een clubhuis vroeg en vervolgens van daaruit de criminele activiteiten voortzette. Met dit systeem zal dat niet meer zo snel gebeuren.''