Vroeger, toen ik een klein jongetje was van een jaar of vijf, wist ik het eigenlijk al van mezelf. Hoewel het toen nog niet zo'n bekend verschijnsel was en er weinig over gesproken werd. Toen ik in begin jaren tachtig op de middelbare school zat was en het gewoner werd gevonden, keek ik op tegen jongens die er openlijk voor uitkwamen.
Zelf probeerde ik de gedachten te verdringen hoewel ik wel eens stiekum experimenteerde natuurlijk. Eenmaal in de pubertijd deed ik gewoon mee en reed ik ook stoer op brommers, ging achter de meisjes aan, werd elk weekend dronken en vocht in uitgaansgelegenheden. Mijn huidige vrouw leerde ik kennen in de disco, net als veel andere jongens van mijn leeftijd. In het begin van de relatie heb ik er eigenlijk weinig over gesproken en durfde ik niet toe te geven dat ik die gevoelens had. Langzaam maar zeker liet ik doorschemeren waar mijn verlangens lagen. Ik kocht spullen waar de goede verstaander uit op kon maken wat mijn geaardheid was.
Ik ben nu vijfendertig jaar en samen met mijn aantrekkelijke vrouw en kind vorm ik een standaardgezinnetje in een doorzonwoning ergens in een nieuwbouwwijk in Nederland. Het is nog net geen VINEX-locatie anders had ik helemaal aan alle clicheïs voldaan. Uiteraard rij ik in een Astra stationcar en mijn vrouw in een klein Koreaans boodschappenwagentje.
Maar ik kan niet langer in deze leugen leven. Ik weet zeker als ik zo om me heen kijk dat veel de gevoelens die ik heb ook latent aanwezig zijn bij veel andere mannen.
Ik geef het toe, ik kan het niet langer verborgen houden voor de buitenwereld: ik ben een computernerd!. "En waarom kom je er nu pas mee naar buiten?" zul je misschien zeggen. Aangezien ik gek ben op flightsims en het plan heb opgevat om een cockpit van een Boeing 747 na te bouwen op ware grootte waarbij alle schakelaars en knoppen functioneren. Niet echt iets wat je stiekum ongezien op zolder kan doen.
Gereageerd door Sweetammy op :
HAhahahahhahaha het is dat je nog geen 35 jaar samen bent en nog geen kind hebt