De mensen van Sbp Software House hebben als onderdeel van een veel groter onderzoek de schaalbaarheid van PocketPC's bij distributed computing-problemen onderzocht. Hiertoe zette de schrijver van het artikel twaalf PocketPC's in een cluster-opstelling, waarbij elf PocketPC's actief aan het rekenen waren en één PocketPC voor het distribueren van de te berekenen pakketjes zorgde. De onderlinge communicatie verliep via IrDA over de ingebouwde infra-roodpoort op de handhelds. Het op te lossen probleem vroeg dusdanig weinig bandbreedte dat de toevoeging van hardware om zo een Bluetooth- of TCP/IP-verbinding op te zetten overbodig was.
Om de opstelling daadwerkelijk te kunnen testen heeft Spb een geheel eigen, op handhelds gespecificeerde, benchmark ontwikkeld. Uit de tests blijkt dat een cluster van twaalf nodes nog altijd langzamer is dan een gemiddelde Pentium II-destop computer. De maker van het artikel schrijft de toepassing van handhelds in clusters echter niet helemaal af: zo zijn de mobiliteit en gevraagde ruimte sterke punten van de handhelds. Dit laatste valt echter te bezien, zo zullen twaalf handhelds waarschijnlijk meer ruimte innemen dan een kaal moederbord met alleen een voeding, processor, geheugen en een netwerkkaart voor onderlinge datadistributie.