De RIAA zegt in sommige gevallen te kunnen zien of een via Kazaa aangeboden bestand van een cd is 'geript' of via internet is gedownload.
Dat blijkt uit documenten die de Recording Industry Association of America (RIAA) heeft ingediend bij een Amerikaanse rechtbank, zo meldt persbureau Associated Press. Met de informatie hoopt de RIAA aan te tonen dat een gebruikster van Kazaa die beroep heeft aangetekend tegen een dagvaarding van de muziekorganisatie, allesbehalve onschuldig is.
De Kazaa-gebruikster in kwestie, die alleen bekend is onder haar Kazaa-schuilnaam 'nycfashiongirl', vindt dat haar provider haar naam niet aan de RIAA mag geven. Ze heeft daarom de hulp ingeroepen van advocaat Daniel Ballard (bekend van de uitspraak: "Muziek delen is geen muziek verspreiden.").
De vrouw stelt dat de muziekbestanden op haar computer kopieën zijn van cd's die ze heeft gekocht. Ze zou Kazaa gebruiken om de 'geripte' cd's te beluisteren. Ook zou ze diverse pogingen hebben ondernomen om de 'sharing'-mogelijkheid bij Kazaa uit te zetten.
De RIAA bestrijdt dat. Analyse van de muziekbestanden die de vrouw op haar computer heeft staan, zou uitwijzen dat het gaat om dezelfde bestanden die eerder op de inmiddels verboden muziekuitwisseldienst Napster zijn opgedoken.
Digitale vingerafdruk
Dat zou blijken uit bestudering van de zogeheten 'digitale vingerdruk' van de aangeboden muzieknummers. De RIAA heeft naar eigen zeggen een verzameling van deze digitale vingerafdrukken, ook wel 'hashes' genoemd.
Daarbij kijkt RIAA naar de zogeheten 'metadata' van een bestand: de naam van het nummer, de artiest, mededelingen die eerdere aanbieders aan het nummer het toegevoegd en naar het nummer zelf.
Door de hashes van de bestanden op iemands computer te vergelijken met de hashes uit de eigen verzameling denkt de RIAA in sommige gevallen aan te kunnen tonen of iemand het bestand heeft gekopieerd van een cd of van iemand anders op internet.
'Nycfashiongirl' is allesbehalve een onschuldige Kazaa-gebruiker, constateert de RIAA. De muziekorganisatie beschuldigt haar ervan 900 nummers van de Rolling Stones, U2, Michael Jackson en andere muzikanten aan te bieden. Daarbovenop deelde ze nog 200 andere bestanden, waaronder de film 'Pretty Woman'.