geplaatst
Haal wat stamcellen uit een haarzakje, vermeerder ze in een schaaltje, zet ze terug in de huid en laat er haar uit groeien. Onderzoekers uit Amerika zijn daarin geslaagd. En haar is nog maar het begin. Kunnen de cellen uit het haarzakje ooit ook zwerende wonden, zieke hersenen en verminkte organen repareren?
Het stamcelonderzoek komt zijn eerste belofte na: een haargroeimiddel dat écht werkt. Het kan nog jaren duren voor zo’n middel echt in de winkel ligt. Maar dát het er komt, lijkt steeds zekerder. De jongste prestatie, beschreven in het statige vakblad Cell: onderzoekers zijn erin geslaagd kale muisjes te tooien met weelderige toefjes haar.
Niet van echt te onderscheiden, benadrukt onderzoekster Elaine Fuchs van medisch instituut Howard Hughes in New York. ”We zagen een aardige dichtheid van haar, in sommige gevallen zo groot dat het erg leek op normaal muizenbont. Hoewel we nog niet in staat zijn deze dichtheid in alle gevallen te halen, geven onze resultaten wel aan dat ons systeem werkt. We hoeven het alleen maar te verbeteren.”
En dat is niet alles. De onderzoekers slaagden er ook in andere essentiële huidonderdelen te kweken, zoals talgkliertjes en stukjes huidweefsel. Wie weet kan de techniek uitgroeien tot een manier om brand- of andere wonden te behandelen, oppert het vakblad Cell in een persbericht.
Eerder dit jaar slaagden de New Yorkers er al in om enkele afzonderlijke haartjes te laten verrijzen uit een kaal muizenvelletje. Maar de paar eenzame sprietjes die dat opleverde, steken pover af tegen het wuivende stukje vacht dat Fuchs vandaag openbaart.
Om het haar te verkrijgen, kweekte Fuchs ‘stamcellen’, de nog niet gespecialiseerde begincellen waaruit alle andere celtypen ontstaan. Stamcellen zitten in embryo’s, maar ook in sommige weefsels van volwassenen, zoals beenmerg en – jawel – haarfollikels. Met een biochemische truc slaagde Fuchs erin die stamcellen te sorteren en uit hun follikels te krijgen.
In het lab bleek het doenlijk om de cellen zichzelf te laten vermeerderen. “Van bijzonder belang voor klinische toepassingen,” signaleert Fuchs. Daarna wreven de onderzoekers de cellen in op de ruggetjes van een kale muizensoort. Dat leverde niet zomaar een haar op, maar compleet nieuwe follikels, met haast alles erop en eraan.
En dat is nog niets. Misschien kunnen de cellen ook helpen bij serieuzere aandoeningen waarbij cellen verdwijnen, zoals Alzheimer en Parkinson, of bepaalde soorten blindheid. Nu is men voor stamcellen nog aangewezen op ethisch ongemakkelijk gefrutsel met embryo’s en navelstrengen. Maar wie weet zijn de stamcellen uit huidzakjes ook bruikbaar. Het team van Fuchs wil daarom aan de weet komen in welke genetische ‘stand’ de haarstamcellen precies staan. De eerste tekenen zijn overigens niet heel gunstig: de stamcellen uit de haarzakjes vertonen ‘significante verschillen’ met maagdelijke navelstrengcellen.
Fuchs telt haar zegeningen: “De cellen die we hebben geïdentificeerd, hebben alle kenmerken van echte stamcellen. Zoals het vermogen om zichzelf te vernieuwen, en de mogelijkheid om uit te groeien in alle soorten huid en haar. Deze resultaten laten voor het eerst zien dat afzonderlijke cellen uit haarfollikels gekweekt kunnen worden, en daarbij de mogelijkheid houden om meerdere celtypes te vormen na implantatie.”
Eerst afwachten of het bij mensen net zo zit als bij muizen. “Ik denk dat clinici erin geïnteresseerd zijn dat deze populaties [stamcellen] haarfollikels kunnen voortbrengen,” stelt Fuchs. Dat is natuurlijk zachtjes uitgedrukt: algemeen wordt verwacht dat het ultieme haargroeimiddel een ontzaglijke revolutie teweeg zal brengen, vergelijkbaar met die van de anticonceptiepil of Viagra.
-------------------- People are like pieces of a puzzle. We all fit together, but not all of us connect. Berichten: 6985 | Plaats: Zeist | Geregistreerd: Jul 2002
| IP: Gelogd |
UBBFriend: Email deze pagina naar iemand!
Printer-versie van dit onderwerp
