geplaatst
Dat betekent dat Mars ooit wellicht vriendelijk is geweest voor leven, zoals Nasa-topman James Garvin het op een persconferentie uitdrukte. Die uitspraak heeft een hoge mate van vrijblijvendheid: het is nog niet eens duidelijk hoe het leven op aarde precies is ontstaan, laat staan hoe het zit op Mars.
Bovendien geeft de nieuwe ontdekking slechts gedeeltelijk antwoord op de hamvraag waarvoor de verkenners Spirit en Opportunity naar Mars zijn gestuurd: of Mars ooit een planeet was zoals de aarde.
Geen marsonderzoeker ontkent dat er ooit grote hoeveelheden water over de rode planeet kolkten. De vraag is alleen of Mars ook werkelijk honderden miljoenen jaren achtereen een natte, warme planeet is geweest, of dat het water er slechts heel af en toe stroomde, bijvoorbeeld na een meteoorinslag of een periode van vulkaanuitbarstingen.
De rotsen die Opportunity heeft bestudeerd, hebben in elk geval langdurig blootgestaan aan grote hoeveelheden water, daarvoor durft Nasa de hand nu wel in het vuur te steken. Onduidelijk is echter om hoeveel water het ging, hoe lang 'langdurig' precies is en wanneer het gebeurde, geeft Nasa toe.
Het bewijs waarop de marsonderzoekers zich beroepen is in elk geval sterk. Belangrijkste bewijsstuk vormen de grote hoeveelheden sulfaationen die de marsverkenner Opportunity aantrof in de marsrotsen van de rond de evenaar gelegen vlakte Meridiani Planum. Men gaat ervan uit dat de ionen gebonden zijn in de vorm van sulfaatzouten. En zulke zouten worden op aarde normaliter achtergelaten door een zoute zee die verdampt de zoutvlaktes van Salt Lake City zijn een goed voorbeeld.
Onderin de rotsen zag Opportunity bovendien bromide-ionen. Ook dat duidt op een waterspiegel die langzaam daalde. Omdat bromidezouten beter oplosbaar zijn in water dan sulfaatzouten, kristalliseren ze als laatste als een watermassa indampt - en zitten ze dicht bij de grond.
Cruciaal is ook de vondst van het mineraal jarosiet, een gehydrateerd ijzersulfaat met de chemische formule KFe3(SO4)2(OH)6. Op aarde is het bruingele jarosiet vooral bekend als een zeer giftige afvalstof van de zinkindustrie. Maar op Mars mag je blij zijn als je het spul vindt: jarosiet ontstaat namelijk gewoonlijk in water met een hoge zuurgraad, en is dan ook een vingerafdruk van water.
Een andere aanwijzing is het poreuze uiterlijk van het gesteente. De marsrotsen die Opportunity bestudeerde, bevatten opvallende groefjes die op aarde kenmerkend zijn voor gesteentes waarin gips is gekristalliseerd, een echt watermineraal. Als de gipskristallen vervolgens wegslijten, blijven de gleufjes in het gesteente achter.
Iets minder sterk bewijs vormen de laagjesstructuur van de rotsen en de minuscule, ronde steenkorreltjes in sommige rotsscheurtjes en op de grond. Beide doen sterk vermoeden dat er water in het spel was, maar in theorie kunnen ze ook door zijn gemaakt door vulkanisme of meteoorinslagen. Overigens werd in Meridium Planum al eerder grijs roest (hematiet) aangetroffen, een gesteente dat ook duidt op nattigheid.
De bekendmaking van Nasa zat eraan te komen. De afgelopen weken liet vooral missieleider Steve Squyres zich in steeds opgewondener woorden uit over het gesteente dat het marskarretje Opportunity aan het verkennen was het eerste echte stuk vaste marsrots dat ooit door een aardse verkenner wordt besnuffeld. Hoe beter we dit stuk gesteente bekijken, des te interessanter het wordt, schreef Squyres al twee weken geleden op zijn site.
De komende tijd hoopt het Opportunity-team aan de weet komen hoe de waterige marsrotsen precies zijn ontstaan. Wellicht zijn de rotsen onder water gevormd, wat er nog meer voor zou pleiten dat Mars ooit echt structureel een warme waterwereld is geweest. Want alle aanwijzingen zijn leuk, maar de aardse geologische gemeenschap wordt alleen overtuigd met publicaties in de vakbladen en presentaties van resultaten op de wetenschapscongressen.
Aan de andere zijde van de rode planeet, in de Gusevkrater, zet het karretje Spirit intussen vol goede moed de boor in een rotsblok genaamd Humphrey. De tweelingbroer van Opportunity werd al eerder geplaagd door softwarestoringen en worstelt nu met zijn boor: het instrument heeft moeite met rots Humphrey. Sporen van water heeft Spirit nog niet gevonden. Met jongenshumor draaide Nasa vanmorgen bij het aanzetten van de marsrobot daarom een nummer van U2: I still havent found what Im looking for.
-------------------- People are like pieces of a puzzle. We all fit together, but not all of us connect. Berichten: 6985 | Plaats: Zeist | Geregistreerd: Jul 2002
| IP: Gelogd |
geplaatst
Toch wel gaaf hoor die Marslanders. Stel je nou eens voor dat het leven op aarde eerst afkomstig was van Mars, maar dat werd zo onbewoonbaar dat we gevlugd zijn naar de blauwe planeet.
-------------------- People are like pieces of a puzzle. We all fit together, but not all of us connect. Berichten: 6985 | Plaats: Zeist | Geregistreerd: Jul 2002
| IP: Gelogd |
geplaatst
Dat lijkt me niet zo heel erg makkelijk. Maar is het niet genoeg dat we 1 planeet verkloten?
Mss dat bush er daarom wel heen wil, kan die daar olie vandaan halen.
-------------------- People are like pieces of a puzzle. We all fit together, but not all of us connect. Berichten: 6985 | Plaats: Zeist | Geregistreerd: Jul 2002
| IP: Gelogd |
geplaatst
Lijkt me lastig zoeken eigenlijk. Maar wie weet. Maar is dat dan leven buiten deze aarde?
-------------------- People are like pieces of a puzzle. We all fit together, but not all of us connect. Berichten: 6985 | Plaats: Zeist | Geregistreerd: Jul 2002
| IP: Gelogd |
geplaatst
Er zijn al plannen ontwikkeld waarbij men het water wil gebruiken om vegetatie aan te planten.
Zo zou er een dampkring kunnen ontstaan die uiteindelijk Mars bewoonbaar maakt voor mensen. Een dampkring zou onder andere het klimaat gematigder maken.
Het is gelukkig een vrij kleine planeet waardoor je sneller een dampkring kunt krijgen. Nadeel is wel dat de zwaartekracht minder is dan hier
Nou ik vind het ook. Maar is er dan bewezen dat er veel meer leven in dit universum is? En dat er aliens zijn?
-------------------- People are like pieces of a puzzle. We all fit together, but not all of us connect. Berichten: 6985 | Plaats: Zeist | Geregistreerd: Jul 2002
| IP: Gelogd |
quote:Origineel van Budha: Er zijn al plannen ontwikkeld waarbij men het water wil gebruiken om vegetatie aan te planten.
Zo zou er een dampkring kunnen ontstaan die uiteindelijk Mars bewoonbaar maakt voor mensen. Een dampkring zou onder andere het klimaat gematigder maken.
Het is gelukkig een vrij kleine planeet waardoor je sneller een dampkring kunt krijgen. Nadeel is wel dat de zwaartekracht minder is dan hier
Ik heb die plannen ooit wel is op Discovery gezien, maar zo rooskleurig is dat niet hoor. En een meer eeuwen plan. Voordat er een damprking kan ontstaan ben je enorm lang bezig, en er zijn enorm veel voorwaarden waaraan moet worden voldaan. Het is niet helemaal onmogelijk, maar realistisch? Ik denk van niet. Cool, ik denk van wel
-------------------- People are like pieces of a puzzle. We all fit together, but not all of us connect. Berichten: 6985 | Plaats: Zeist | Geregistreerd: Jul 2002
| IP: Gelogd |
geplaatst
Neem wat chocola, suiker, caramel en je hebt een mini-Mars.
-------------------- People are like pieces of a puzzle. We all fit together, but not all of us connect. Berichten: 6985 | Plaats: Zeist | Geregistreerd: Jul 2002
| IP: Gelogd |
geplaatst
Weer waterbewijs op Mars: Ook Spirit vindt aanwijzing
Hij moest er een halfjaar voor rijden, maar ook de rijdende marsverkenner Spirit heeft nu eindelijk gevonden waarvoor hij was gekomen: een aanwijzing dat Mars ooit een natte, waterige planeet was.
Spirit haalt het bewijsstuk uit een stuk gesteente genaamd Clovis – de eerste ‘vaste’ rotsformatie die hij sinds zijn aankomst op Mars in januari onderzoekt. Clovis is niet alleen opvallend zacht; het gesteente blijkt rijk aan de elementen broom, chloor en zwavel. Dat kan erop duiden dat die stoffen diep in de prehistorie door water in het gesteente zijn afgezet. Het broom, chloor en zwavel zal bijvoorbeeld opgelost in waterdamp zijn uitgespuwd door een vulkaanmond, en vervolgens op het marsoppervlak zijn neergedaald, in de vorm van rijp of regen.
Spirit staat in een oude meteoorkrater waarvan men denkt dat hij ooit onder water heeft gestaan. De krater ligt namelijk middenin een opgedroogd valleienstelsel. Maar tot dusver vond Spirit geen spoor van water. Het enige opvallende wat er te bekennen viel, waren stenen met kleine minerale adertjes erin. Een teken dat de bodem in aanraking is geweest met minuscule hoeveelheden water, uitgesmeerd over misschien wel honderden miljoenen jaren. Spirit heeft daarom zijn heil hogerop gezocht, op een negen meter hoge heuvelpartij genaamd ‘Columbia Hills’.
De nieuwe vondst roept meer vragen op dan hij beantwoordt. Zo is volstrekt onduidelijk of het ooit zure, chloor-, zwavel- en broomhoudende regen regende in de Gusevkrater, of dat de krater blank heeft gestaan, en daarna is toegedekt onder een dikke laag kurkdroog vulkaangesteente.
Een andere mogelijkheid is dat de onderzoekers de rotspartij verkeerd begrijpen, en dat er iets heel anders aan de hand is. De komende tijd richt het onderzoek zich daarom op een enkele meters verderop gelegen rots, die naar het zich laat aanzien nog maagdelijk is. Misschien kan die rots vertellen hoe het gesteente in de Gusevkrater er uitzag vóórdat het water kwam.
Ook die rots werpt overigens al meteen een vraag op: niemand die precies weet waarom er pal naast de ‘natte’ rots Clovis opeens weer een stuk kurkdroog vulkaangesteente ligt.
Dát er water is op Mars, betwijfelt niemand. Nog altijd ligt het in ontzaglijke hoeveelheden opgeslagen in de vorm van poolijs en ondergrondse permafrost. De hamvraag is echter hoe lang en in welke vorm het water vroeger op Mars aanwezig is geweest. Mogelijkheid één is dat al het water al snel na het ontstaan van de rode planeet wegdampte of bevroor. Een andere theorie is dat Mars geruime tijd een dampkring had – in een tijd dat er bij ons al eencellige microben rond wriemelden.
Aan de andere zijde van de rode planeet heeft de marsverkenner Opportunity voor die laatste mogelijkheid in elk geval een concrete aanwijzing gevonden. Behalve grote hoeveelheden ‘grijs roest’ (hematiet) vond Opportunity aanwijzingen voor een zoute zeebodem – zelfs al was de ‘zee’ in kwestie misschien maar een paar centimeter diep, en is hij allang verdwenen.
Inmiddels is Opportunity op de bodem van een oude meteoorkrater genaamd Endurance gestuit op een aantal zeer vreemde rotsformaties. Eén daarvan is een gladde rots die aardbewoners met geen mogelijkheid kunnen duiden. Verderop ligt een aantal kleine, ronde kiezeltjes waarvan de herkomst eveneens onduidelijk is.
Helaas zit Opportunity met een technisch probleem: er zit een steentje in het apparaat waarmee hij gaatjes in rotsen kan boren. Nasa hoopt dat defect op te lossen door de boor eventjes achteruit te laten draaien. Maar op Mars gaan zelfs aan dergelijke eenvoudige handelingen dagen van overleg en gereken vooraf.
De robotgeologen Spirit en Opportunity zijn eigenlijk gemaakt om drie maanden over de rode planeet te karren. “Maar ondanks een kwaaltje hier en een pijntje daar, hebben we geen enkele aanwijzing dat ze van plan zijn er binnenkort de brui aan te geven,” zei missieleider Chris Salvo gisteren op een persconferentie.
-------------------- People are like pieces of a puzzle. We all fit together, but not all of us connect. Berichten: 6985 | Plaats: Zeist | Geregistreerd: Jul 2002
| IP: Gelogd |
UBBFriend: Email deze pagina naar iemand!
Printer-versie van dit onderwerp
![[Smile]](smile.gif)
![[Wink]](wink.gif)
