geplaatst
Britse wetenschappers hebben een nieuwe theorie ontwikkeld waarom mensen in tegenstelling tot andere zoogdieren nauwelijks behaard zijn. Een haarloos lichaam is seksueel aantrekkelijker en bovendien praktisch: parasieten krijgen weinig kans.
Er zijn maar weinig overeenkomsten tussen naakte molratten en mensen, maar ze delen één gelijkenis: beide zoogdiersoorten hebben nauwelijks lichaamshaar. Vrijwel alle andere zoogdiersoorten hebben een vacht of anders een zeer dikke huid die hen beschermt, zoals olifanten en nijlpaarden.
De algemeen heersende theorie is dat mensen hun lichaamshaar in de loop van de evolutie hebben verloren om hun lichaamstemperatuur beter te kunnen beheersen in warme streken.
Professor Mark Pagel van de University of Reading en professor Sir Walter Bodmer van de Oxford University lanceren deze week in het tijdschrift Biology Lettersvan de Royal Society of Biologists, een hele andere theorie: mensen begonnen hun haar te verliezen om parasieten en insecten die in hun vacht leefden, geen overlevingskansen meer te geven. Bijkomend voordeel was de grotere onderlinge seksuele aantrekkingskracht die hierdoor ontstond.
Het geleidelijk kaler wordende menselijk lichaam was volgens de wetenschappers mogelijk en wenselijk omdat mensen zich steeds beter tegen kou konden beschermen door het maken van vuur en schuilgelegenheid en het dragen van kleding. Kleding kan je bovendien verschonen en ontdoen van mogelijke parasieten.
“De haarloosheid maakte het daarnaast mogelijk voor mensen om op overtuigende wijze aan het andere geslacht te laten zien dat de kans op infectie door parasieten minimaal is, wat de seksuele aantrekkingskracht vergroot. Haarloosheid werd steeds gewilder, wat ook in de natuurlijke selectie tot uiting kwam,” aldus Pagel.
“Gezichts- en hoofdhaar is blijven bestaan omdat dat wel als seksueel aantrekkelijk wordt ervaren, wat zich ook weer uitte in de natuurlijke selectie. Voor schaamhaar gaat onze theorie echter niet op. Er zijn echter wel aanwijzingen dat schaarhaar feronome signalen (hormonale stof die reactie bij het andere geslacht opwekt) doorgeeft bij het kiezen van een (seksuele) partner.”
Om zijn theorie kracht bij te zetten, voegt Pagel er aan toe dat de evolutionaire geschiedenis van mensen die in gebieden met hoge concentraties van ziektedragende parasieten leven zoals de tropen, minder lichaamshaar hebben dan in andere streken.
Ook de algemeen geldende theorie dat het haarverlies te maken heeft met een warmer wordend klimaat, vind Pagel onlogisch. Een naakte huid is met het oog op energieverlies bij kode en hitte biologisch gezien een slechte oplossing.
Robin Dunbar, professor in de evolutionaire psychologie en verbonden aan de University van Liverpool, vindt de theorie van Pagel en Bodmer 'zeer interessant', maar houdt wel een slag om de arm. Volgens hem hebben mensen die schuilgelegenheid bouwen, ook nestgelegenheid voor parasieten gecreëerd.
Ook is hij niet overtuigd dat naaktheid als seksueel aantrekkelijk werd ervaren."Het is maar net wat je wilt zien. Ik denk bijvoorbeeld dat bavianen een kale baviaan helemaal niet aantrekkelijk vinden."
-------------------- People are like pieces of a puzzle. We all fit together, but not all of us connect. Berichten: 6985 | Plaats: Zeist | Geregistreerd: Jul 2002
| IP: Gelogd |
UBBFriend: Email deze pagina naar iemand!
Printer-versie van dit onderwerp
