geplaatst
Het ging deze week vrijwel ongemerkt voorbij: het nieuws dat iedereen binnenkort een 'burgerservicenummer' (BSN) krijgt. Zelfs de nieuwsrubriek van het privacy-dossier van NRC Handelsblad rept er niet over. Toch wekt alleen het woord zelf al direct wantrouwen. Heette dat vroeger niet een centraal persoonsnummer en was de bevolking daar toen niet massaal tegen gekant, met de oorlog nog vers in het geheugen?
Bij de invoering van het Sociaal Fiscaal-nummer (SOFI) moest de regering nog hemel en aarde bewegen om de gemoederen rustig te houden. Pas nadat bij wet garanties waren gecreëerd dat het sofi-nummer niet zou kunnen ontaarden in een centraal persoonsnummer voor allerhande toepassingen, ging het parlement met de invoering ervan akkoord. Ook de Centrale Volkstelling uit 1971 leidde tot heftig debat en zelfs tot een grote groep weigeraars (waaronder ikzelf). In 2001 werd het gebruik van het sofi-nummer in stilte al behoorlijk opgerekt. Nu zijn dan alle resterende beperkingen op een achternamiddag in de ministerraad om zeep geholpen. En er schijnt geen haan te zijn die er naar kraait.
Zou het komen door de naamgeving 'burgerservicenummer'? Dat klinkt inderdaad buitengewoon vriendelijk, vooral als je naast de aankondiging ervan een opiniepeiling mag invullen waarin je als je mening kunt aangeven dat de overheid klantvriendelijker moet worden. Zo wordt dat burgerservicenummer opgediend als summum van dienstbetoon.
Misleiding Er komt echter helemaal geen nieuw nummer, laat staan een burgerservicenummer. De spindoctors op Justitie en Binnenlandse Zaken draaien u op handige wijze een rad voor ogen. In de kleine lettertjes staat namelijk het volgende: "Cijfermatig komt het BSN overeen met het sofi-nummer, maar er is wel degelijk een verschil. Het BSN krijgt pas betekenis wanneer het gekoppeld is aan een bepaald domein. Dat kan in de vorm van het sofi-nummer zijn voor het contact met sociale en fiscale instellingen. In het bestand van het ziekenhuis heeft het BSN de vorm van een zorgidentificatienummer, scholen spreken over het onderwijsnummer."
Het sofi-nummer verdwijnt, maar dat persoonsgebonden nummer blijft precies hetzelfde, alleen komt het straks in alle databanken terecht (De Graaf spreekt verhullend van 'domeinen' maar hij bedoelt uiteraard databanken). Dat ene, unieke persoonsnummer heet dan 'burgerservicenummer' ofwel BSN, maar het is in werkelijkheid een 'centraal persoonsnummer', waarvan de afkorting CPN veel beter aansluit bij de ware aard van het beestje. Via het CPN kan de overheid namelijk in een handomdraai de vele honderden databanken die men beheert aan elkaar koppelen. En dat was nou precies waar men in Nederland dertig jaar geleden nog mordicus tegen was.
Wij hadden toen ook niet een minister die Thom de Graaf heet. Hij heeft net de zoveelste propaganda-website van de regering geopend, die nu eens niet zestienmiljoenmensen heet, maar andere overheid. Die website begint prominent met een valse preek van dominee De Graaf zelf: "Mijn passie voor een andere overheid vloeit voort uit het verlangen naar het nieuwe elan dat je proeft binnen en buiten de overheid. Het is een breedgedeeld gevoel, dat dwars door alle politieke stromingen heengaat. Mensen zien dat het anders kan en beter moet. Ze zien ook de urgentie om te veranderen. De overheid moet weer het vertrouwen verdienen, van ons allemaal. Wie vertrouwen wil verdienen moet er ook iets extra’s voor doen. Kortom, anders kiezen, anders werken, anders omgaan met de samenleving".
Je moet wel een heel brutaal reclamebureau hebben om het Centraal Persoons Nummer te durven verkopen als 'iets extra's waarmee de overheid het vertrouwen weer moet verdienen, van ons allemaal'.
'Public Key Infrastructure' Op een andere plek is de minister explicieter over de 'extra's' die hij in petto heeft. Citaat: "Ook moeten er voorzieningen worden getroffen voor een veilig elektronisch verkeer tussen overheid en burgers of bedrijven. Belangrijk is dat er zekerheid bestaat over de identiteit van degene aan wie elektronische diensten worden verleend. Om dat mogelijk te maken zal nog in 2004 een authenticatievoorziening worden ingericht, die overheidsbreed ter beschikking zal komen."
Met andere woorden: ook bedrijven kunnen databanken gaan koppelen aan de hand van uw centraal persoonsnummer. Het ligt voor de hand die 'elektronische kaart' uit oogpunt van 'optimale burgerservice' uit te reiken in de vorm van een RFID-chip in een handig polsbandje, of - superhandig - onderhuids ingespoten. De geprivatiseerde parkeerwachters bij mij in de straat lopen tenslotte nu al rond met een scanner die heel stilletjes alle nummerborden leest. Echt reuze handig...
Geen weg terug Wil het nog goed komen met de bescherming van de persoonlijke levenssfeer, dan is als eerste nodig dat de regering het aanmatigende begrip 'burgerservicenummer' terugneemt. Of zijn wij allemaal zo afgestompt geraakt dat wij ons schouderophalend op de mouw laten spelden wat een prachtige dienst ons met een ongebreideld centraal persoonsnummer wordt bewezen?
Wij raken in hoog tempo gevangen in de gekoppelde records van een overheid die streeft naar een maximale controle over zijn burgers. Wat Gerrit van der Veen en Willem Arondeus daartegen met succes ondernamen, is vandaag niet meer mogelijk. Wij kunnen uitsluitend de invoering van het 'burgerservicenummer' proberen te voorkomen. Zodra het desondanks toch wordt ingevoerd, is er geen weg meer terug.
-------------------- People are like pieces of a puzzle. We all fit together, but not all of us connect. Berichten: 6985 | Plaats: Zeist | Geregistreerd: Jul 2002
| IP: Gelogd |
UBBFriend: Email deze pagina naar iemand!
Printer-versie van dit onderwerp
